Als je voorgaande blogs hebt gelezen zal het geen verrassing zijn dat ik tijdens de behandeling een masker op heb gezet, en mij gewone vrolijke zelf was. En dit deed ik niet eens bewust, ik was écht niet verdrietig of bang (met een enkele uitzondering daar natuurlijk). Ik heb nooit gedacht dat ik dood zou…
Vier dagen nadat ik naar huis mocht na de opname van de stamceltransplantatie, op 19 december 2017, kreeg ik blaasontsteking (dacht ik) en maagpijn. Ik kon een week niks eten. Ik moest weer naar het ziekenhuis voor onderzoek. Ik voelde me zo ziek, ik moest me echt door het ziekenhuisbezoek heen slaan en kon alleen…
In oktober 2017 waren de eerste vijf kuren van de behandeling van de leukemie succesvol afgerond. Ik kon ze afvinken, een streep erdoor heen. Voor het eerst in vijf maanden tijd had ik twee hele weken rust. Toch kon ik hier niet echt van genieten, ik had last van allerlei kwaaltjes, moest herstellen van de…
Het is alweer een hele tijd geleden dat ik een bericht geplaatst heb. Het is niet altijd even makkelijk om alle gebeurtenissen te beschrijven en zo weer helemaal terug te gaan naar de periode dat ik zo ziek was. Lange tijd heb ik niet echt beseft dat dit hele verhaal over mijzelf ging, dat ík…
Vorige week werden mijn broertje en ik geïnterviewd door de Tubantia om de noodzaak van stamceldonoren onder de aandacht te brengen. Het artikel staat in de Tubantia en in het AD. Zie onderstaande links! https://www.tubantia.nl/almelo/almelose-britt-23-geneest-van-leukemie-dankzij-haar-broer~ab83b280/ https://www.ad.nl/almelo/almelose-britt-23-geneest-van-leukemie-dankzij-haar-broer~ab83b280/
Na een weekje rust te hebben gehad startte de derde kuur alweer. In de volgende drie weken werd ik weer twee keer een aantal dagen opgenomen in het ziekenhuis. Hier zag ik erg tegenop, omdat ik het zo fijn vond om weer thuis te zijn. Deze kuur bestond uit het dagelijks slikken van chemopillen en…
Het was heerlijk om weer thuis te zijn, ik kon een beetje bijkomen van de afgelopen 38 dagen. Slapen in mijn eigen bed zonder het binnenlopen van dokters en verpleegsters, zonder om acht uur wakker gemaakt te worden door de voedingsassistent en zonder vast te zitten aan een pomp. Ik moest proberen mijn gewicht weer…
Dat ik ziek was, vond ik in het begin alleen maar super erg voor de mensen om mij heen. Zij hadden ineens een dochter, zus, vriendin, kleindochter, nichtje met kanker. Het heeft überhaupt langer dan een jaar geduurd voordat ik het woord ‘kanker’ kon uitspreken. En ook al heb ik mezelf nooit zo gezien, het…
Het grootste gevoel dat ik had toen ik hoorde dat ik leukemie had was ongeloof. Ik voelde me totaal niet ziek, ik was niet moe, had nergens last van. Ik was net een paar maanden terug uit Rome, lekker aan het sporten en af en toe naar een feestje. Ik was bezig met mijn scriptie,…
Op 17 mei ging ik naar de huisarts met een bultje onder mijn kin, een opgezette lymfeklier. Het bultje zat er al twee weken, maar het werd niet minder dus ik ging toch maar even naar de dokter. Voor de eerste keer naar de huisarts in Utrecht, een kort bezoekje om 8.15 op woensdagochtend. Verder…
